Waar christenen allemaal wel niet goed voor zijn.. Tot nu toe heeft de internationale kerk hier in Helsinki ons heel goed geholpen. In fact, ik zit hier nu achter een laptop van het ICC - het gebouw van de International Christian Church - de bloggen. We hebben hier al veel tijd doorgebracht en vanavond slapen we hier.

Maar laat ik met gisteren beginnen. We zijn rustig aan opgestaan en voor het eerst naar het ICC gegaan. Daar hebben we geholpen met het inpakken van fruit, groente en brood voor de arme mensen hier. (Vandaar de titel, het voelt als weer een heerlijke werkvakantie ;)). We kregen kip met rijst als lunch - eigenlijk als ontbijt - en we hebben wat uitgerust en geslapen. ´s Avonds werden we uitgenodigd door Bernhard, een Oostenrijkse jongeman die hier naar de kerk gaat, om te komen eten bij een nieuwe kring. We zijn er naartoe gelopen en hebben een heerlijke soep gehad met zoete aardappelen en cocosmelk. En Fins brood. Dat smaakt een beetje als roggebrood en het ziet eruit als dat hele vette Turkse brood dat je weleens krijgt.

Daarna gingen we naar Yan, een Chinese vrouw die ons een overnachting had aangeboden. Aan het begin was het een beetje wennen, maar het werd steeds gezelliger. Het werd een beetje een "girls night" met haarfriemelen, diepe gesprekken en foto´s van parende zeemeeuwen. Was heel leuk.

Vanochtend pakten we onze spullen weer en gingen we terug naar het ICC. Daar zouden we de Zuid-Afrikaan Willem helpen met boeken verwerken voor de boekenwinkel. Jammer genoeg kwamen die boeken niet, dus hebben we enveloppen gemaakt en adressen geschreven. Daarna gingen we naar Julia, een Russische studente, die voor ons eten maakte - weer kip met rijst, maar goed :).

Over kip met rijst gesproken, ik mis mijn aardappels, vlees groente. Normaal vind ik het maar irritant dat Johan dat bijna alleen maar lukt, maar nu begin ik te snakken naar een goed stuk rood vlees. We krijgen goed te eten hoor, maar de eerste twee avonden aten we kebab, en verder is er kip met rijst voor ons klaargemaakt. En over de pizza die we vandaag tussen de middag - lees: als ontbijt - hebben gehad wil ik het niet meer hebben. Ik moet eerlijk gezegd al kotsen als ik eraan denk.

Maar goed, ik mag zeker niet klagen. Er wordt goed voor ons gezorgd. Misschien een beetje te goed. We worden nu steeds geholpen door christelijke buitenlanders, niet door Finnen. Vanaf donderdag wordt het moeilijker, want dan gaan we echt wat meer proberen geholpen te worden door Finnen. Ik vraag me af of dat lukt, want ik heb gehoord dat Finnen helemaal niet zo gastvrij zijn. Wat hebben we toch weer een heerlijk land uitgekozen voor onze trip. Maar wij kunnen wel zeggen dat we meer verschillende mensen hebben ontmoet en veel verschillende culturen, daar kunnen de andere groepjes van school zeker niet aan tippen.

Tot schrijfs!
Tabitha