Parabel van de drie ringen

Een vader heeft drie zonen die hij alle drie even liefheeft. Helaas kan hij zijn ring – waar een magische kracht in schuilt – maar aan één van hen geven. Wat doet hij? Hij laat twee perfecte imitaties maken en voor zijn dood geeft hij aan elke zoon zijn zegen en zijn ring. Ieder van de drie gelooft: ik heb de ware ring. Daarom gaan ze voor de verificatie naar de wijze rechter Nathan, die het volgende oordeel geeft: ‘Laat ieder denken dat zijn eigen ring de ware is en intussen vriendelijkheid, oprechte tolerantie, goede werken en een diepe onderwerping aan Gods wil tonen.’

(G.E. Lessing)