12 december 2006
Gedachtenspinsel
Wauw! gisteravond was echt goed! Het is zo mooi om te zien dat de Heilige Geest gewoon komt als wij ons hart openstellen. Ja, dat is het enige wat wij hoeven te doen: ons hart openstellen.
En hoe doe je dat nou? Je vraagt God of hij je het verlangen wil geven. Als jij echt achter die vraag staat en echt wilt dat God dat doet, dan komt het goed. Wij mensen maken het onszelf altijd zo moeilijk, en dat terwijl God het ons zo gemakkelijk maakt.
Maar je moet ook weer oppassen dat je niet te ver doorgaat daarin. Ik merk dat dat soms bij mij het geval is. Ik zeg zelf dat ik niets kan, en dat God alles moet doen in mij. Als mijn hartsgesteldheid goed is, zal God mij helpen met de rest. Maar in hoeverre onderschat ik mezelf daarin? Ik ben in God een krachtig mens! Moet ik niet anders gaan denken? Maar in hoeverre moet ik dat dan veranderen. Ik zie vaak dat mensen het moeilijk vinden alles aan God over te geven. Maar ik vind dat juist helemaal niet moeilijk. Ik geef graag alles over, en laat God alles lekker regelen. Ik ben alleen trots dat God door mij heen werkt, zodat ik zulke geweldige dingen mee mag maken.
Alles is altijd balans. Je moet als mens in de rust en samen met God vinden wat de beste weg is. In alles. Als je vrede hebt met een keuze (mits je dicht bij God blijft en erom bidt), dan geloof ik dat je die keuze echt samen met God maakt. En samen met Hem vindt je de balans ook. Toch is het zo: blijf in de rust, maak je geen zorgen, laat alleen maar aan God weten dat je het wilt, vraag het hem. En alles komt zeker goed, hoe moeilijk dat ook te begrijpen is.
Ik hou van jullie, mensen!